Szkolne Muzeum Regionalne w Zakrzewie powstało powstało w 2000 roku przy Publicznym Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza, choć jego początków należy szukać trzy lata wcześniej – tyle czasu zajęło zbieranie eksponatów i przygotowywanie wystawy. W 1997 roku nauczycielka Krystyna Smolińska prowadziła zajęcia z edukacji regionalnej, podczas których uczniowie przynosili do szkoły wyszukane w rodzinnych domach, na strychach i w piwnicach przedmioty codziennego użytku. Były to rzeczy już nieużywane, zapomniane, które zapewne ostatecznie zostałyby wyrzucone do śmieci. Gdy w szkole zebrano wiele tego typu pamiątek, nauczycielka postanowiła wykorzystać zapał uczniów do stworzenia sali historycznej. Renowacją obiektów zajmowali się nauczyciele i ich wychowankowie. Dzięki zaangażowaniu lokalnej społeczności okazało się, że sala historyczna jest zbyt mała na potrzeby zebranych zbiorów – trzeba było stworzyć muzeum. W jednej z sal wykonano glinianą podłogę, a miejscowy zdun (prywatnie: dziadek jednego z uczniów) zbudował kuchnię z piecem kaflowym. Kafle znosili uczniowie – niektóre z nich miały ponad 120 lat. Do muzeum zaczęto przynosić kosy, portrety, kilimy, kufry, narzędzia do produkcji lnu, z którego Zakrzew kiedyś słynął, narzędzia szewskie, lampy i obrazy świętych. Uporządkowanie eksponatów zajęło kilkanaście miesięcy. Muzeum uroczyście otwarto w 2002 roku. Zostało wpisane do rejestru muzeów Mazowsza. Obejmuje około tysiąca eksponatów, które można dotykać.
Główna sala przenosi w czasie – do starej wiejskiej chałupy. Jest tu i sypialnia z dawnym łóżkiem i kilimami, i kuchnia z pełnym wyposażeniem, i zestaw żelazek, i sprzęty związane ze zbieraniem zbóż. Drugą salę zorganizowano w formie dawnej klasy szkolnej ze starymi ławkami. Można w niej zapoznać się z historią miejscowości i obejrzeć m.in. stare meble, zegary i dawne świadectwa szkolne. O odpowiedni klimat zadbano już przy wejściu – drzwi prowadzące do przyziemia, gdzie znajduje się muzeum, są stylizowane na stare drewniane wrota. Na ścianach wąskiego korytarza umieszczono szydełkowane obrazy z motywami wiejskimi oraz zaplecki dawnych łóżek, które również przyozdobiono motywami wiejskimi.
Obok znajduje się kawiarenka muzealna. W pomieszczeniu, gdzie na ścianach wiszą fotografie ostatnich właścicieli Zakrzewa, można zorganizować na przykład urodziny. Kawiarenkę wypełniają stare meble wyszukane na strychach i dawna zastawa stołowa. Czuć tu klimat przedwojennej kawiarni. Celem zarówno muzeum, jak i kawiarenki, jest wzmacnianie wśród miejscowych więzi z małą ojczyzną i ocalenie od zapomnienia tego, co w przeszłości stanowiło codzienność mieszkańców Zakrzewa i okolic.
